Skorowidz ŚJ w poniższym dziale zawiera takie wskazanie na rok 1915:

*** dx86-16 Kształtowanie się wierzeń ***
1915: neutralność: w16.08 32; yb15 174; kr 149-150

Oto wskazane cytaty:

*** kr rozdz. 14 s. 149 ak. 5 Lojalni wobec jednego rządu — rządu Bożego ***
Jednak w Strażnicy z 1 września 1915 roku ukazał się artykuł, który rzucał na tę sprawę więcej światła. Nawiązując do zaleceń ze wspomnianej powyżej książki, powiedziano: „Zastanawiamy się, czy takie zachowanie nie oznaczałoby kompromisu”. A co wtedy, gdyby chrześcijaninowi groziło rozstrzelanie za odmowę włożenia munduru i odbycia służby wojskowej? W artykule przedstawiono następującą argumentację: „Czy gorzej byłoby zostać zastrzelonym z powodu lojalności wobec Księcia Pokoju i odmowy złamania Jego rozkazu, niż zostać zastrzelonym pod sztandarami tych ziemskich królów, podczas udzielania im poparcia i sprzeniewierzania się — przynajmniej na pozór — naukom naszego Niebiańskiego Króla? Z tych dwóch śmierci wolelibyśmy tę pierwszą — wolelibyśmy umrzeć dlatego, że jesteśmy wierni naszemu Niebiańskiemu Królowi”. Mimo tak stanowczych słów w podsumowaniu napisano: „Nie jest to wymóg, tylko po prostu sugestia”.

*** yb15 s. 174 ak. 1 Sto lat temu — 1915 ***
W Strażnicy z 1 września 1915 roku opublikowano artykuł zatytułowany „Obowiązek chrześcijanina podczas wojny”, w którym omówiono kwestię neutralności. Napisano w nim: „Jeżeli ktoś staje się żołnierzem w armii i przywdziewa na siebie mundur, to znaczy, iż przyjmuje obowiązki żołnierza. (...) Czy chrześcijanin mógłby się czuć dobrze w takim stanie?”. Z czasem słudzy Boży w pełni pojęli, że nie mogą mieć żadnego udziału w wojnie.

*** w16 sierpień s. 32 „Zbieram plon ku chwale Jehowy” ***
W Strażnicy z września 1915 roku przedstawiono lepsze zrozumienie tej kwestii i zasugerowano, że Badacze Pisma Świętego nie powinni wstępować do wojska. Jednak artykuł ten nie ukazał się w niemieckim wydaniu Strażnicy.

Wcześniej nie mieli takich wskazań:

*** w16 sierpień s. 32 „Zbieram plon ku chwale Jehowy” ***
Inni powołani do armii bracia odmówili noszenia broni i poprosili o zajęcie niewymagające udziału w walce.[Przypis: Do przyjęcia takiej postawy zachęcono w VI tomie serii Brzask Tysiąclecia, opublikowanym w 1904 roku, oraz w niemieckim wydaniu Strażnicy Syjońskiej z sierpnia 1906 roku.] Johannes Rauthe został przydzielony do pracy na kolei. Konrad Mörtter pracował jako sanitariusz, a Reinhold Weber — jako pielęgniarz. August Krafzig był bagażowym i tak jak pozostali bardzo się cieszył, że nie musi walczyć. Badacze Pisma Świętego kochali Jehowę i byli zdecydowani lojalnie Mu służyć.